ATESA zou een driedimensioneel zonnepaneel op de markt hebben gebracht. De absortpieplaat zou bestaan uit 6030 noppen i.p.v. een klassieke vlakke absorberplaat. Een Belgische dealer raadt ons deze panelen aan voor plaatsing op onze Zuid-Oost dakgevel. Deze zouden gebruikt worden in combinatie met een ATAG zonnegascombi voor lage-temperatuurverwarming en sanitair. Volgens de dealer is bij een ZO opstelling het verlies aan rendement bij een klassieke (vlakke) collector ongeveer 10% t.o.v. een Zuid-opstelling. Bij de 3D-collector zou het licht bijna altijd loodrecht op de noppen vallen waardoor het verlies aan rendement een stuk kleiner is, maar juiste gegevens hiervan heb ik nog niet gevonden.

MAAR een andere installateur noemt dit systeem "een klucht in kwadraat". Volgens hem: "Wat je wint aan oppervlakte aan de ene kant, verlies je aan de andere kant. Wat telt is het geprojecteerd oppervlakte en de Wet van Lambert. Deze wet is zeer gekend in de stralingsleer en bepaalt de opgewekte energie t.o.v. de ingebrachte energie afhankelijk van de invalshoek (Ebeta = Eindex x COSbeta). De technische gegevens vermelden een optisch rendement van 94% in het geval dat het licht loodrecht invalt. Bij een ZO-oriëntatie zal het verlies aan rendement even groot zijn als bij de klassieke panelen omwille van die Wet van Lambert"

Wie moet ik nu geloven?

En meer algemeen:
Wat zijn de zaken waarop ik moet letten bij het vergelijken van zonnepanelen?

Heeft iemand aanbevelingen/ervaringen/tips?

Frank