gebruik de zoekfunctie eens, dit is al meermaals besproken .

kwalitatief hoogstaande celluloseproducenten selecteren de kranten op drukinkten zonder risicostoffen (of met zo min mogelijk risicostoffen) .
concreet werken zij uitsluitend met slechts enkele "krantenmerken", dus niet met bijvoorbeeld containers willekeurig "oud papier" .

vanwege de luchtdichte bouwwijze in correct gebouwde woningen is er sowieso geen uitwisseling met de omgeving mogelijk .

vriendelijke groeten,
bart humbeeck .

Correctie bij mijn vraag: ik heb hier geen "lijst" liggen, maar heb dat van die drukkerij als risicoberoep eens gelezen in een artikel over aplastic anemia (bloedziekte), owv kontakt met benzeenprodukten. Als ik sprak over isofloc, bedoel ik papiervlokken als isolatiemateriaal en is het niet mijn bedoeling het merk of iemand anders in een kwaad daglicht te stellen, noch insinuaties te maken. Ik vroeg me enkel af of de aanwezige produkten in het drukwerk dat als grondstof dient, impact kunnen hebben op het binnenklimaat van de woning ? Waarschijnlijk is mijn bezorgdheid overbodig.

Werner:
ik vermoed dat je je hier vergist met het (oude...) beroepsrisico van het oplosmiddel dan in de drukinkt zelf aanwezig was als oplosmiddel (maar al lang verdampt is als het bij jou als dagblad of als isolatie toekomt).

Enkel als bijkomende informatie:
Vroeger werden in verven, lijmen, vernisssen en drukinkten een flink pak schadelijke solventen verwerkt (methanol, tolueen, ethylglycol, butylglycol, methyl of ethyl-glycolacetaat, ethylbenzeen, en vele anderen).

Maar die tijd is al lang voorbij!
Industrieen die met zulke schadelijke solventen werken (soms nog wel eens moeten werken... omdat het niet anders kan...) moeten aan zulke enorme hoge veiligheidseisen voldoen, of krijgen er strenge controles op, dat ze zich toch wel eerst ernstig bezinnen of ze geen ander solvent of procédé kunnen toepassen.

Wat kleurstofresten of organometaalverbindingen in die papiervlokken betreft laat ik het eventueele antwoord over aan ander forumleden.