De vraag was of je een basisfunctie als ventilatie wel energie- en sturing afhankelijk wil hebben.

Hightech werd maar zijdelings vernoemd met betrekking tot een vergelijking in andere sectoren.

Hightech is trouwens een relatief begrip.

Zelfs radiolampen lijken me toch iets hoger op de technologische ladder te staan dan een raam of een rooster.

Hetgeen hightech is aan de installatie is misschien niet het simpele electromotortje van de ventilator, maar het hele apparaat(van nucleaire installatie over hoogspanningsnetwerk tot je huisinstallatie) waar je je afhankelijk van maakt, maw al hetgeen de electriciteit tot bij je fannetje en sturing moet brengen. En liefst permanenent, zonder onderbrekingen. Voor iets simpels als verse lucht.

Lijkt nu zo evident, maar je moet niet erg ver terug in de tijd of ook niet erg ver in afstand om je al terug buiten deze evidentie te bevinden.

G

Lacroix,

Kunt ge mij in enkele woorden uitleggen uit wat een verschilversterker bestaat en hoe het werkt? Heeft men daarvoor drukmeters nodig, waaruit op elk ogenblik het debiet (of verschil in debiet) kan afgeleid worden? Het interesseert mij daarover meer te weten, maar de juiste werking is moeilijk te vinden in de technische uitleg over ventilatoren met constant debiet. Er staat wel dat de elektronische bijsturing op lage spanning gebeurt en ik dacht verstaan te hebben dat de drukmeting ingebouwd zit in de ventilator.

Carlos,

Ge hebt gelijk. Met een buitentemperatuur van 15° en een binnentemperatuur van 18°  zou men langs de buitenroosters nog een ventilatiedebiet van 160 m³/h kunnen hebben. In een huis met n50 = 2 komt daar nog ongeveer 40 m³/h aan infiltratie bij.

In de zomer ligt de binnentemperatuur altijd hoger. Dus zou het ventilatiedebiet dan nog hoger moeten zijn. Bovenstaand debiet heb ik uitgerekend voor een temperatuurverschil binnen-buiten van 3°C en een huis met een binnenvolume van 380 m³ met drie slaapkamers.De schouwhoogte is 8 m.

Het heeft wel lang geduurd, maar hier toch een antwoord. Ik ga proberen om het eenvoudig uit te leggen. In een balansventilatie zitten normaal geen drukmeters. Het debiet van de ventilatoren wordt gemeten aan de hand van de opgenomen stroom. Door deze stroom te vergelijken met de karakteristieken van de motor, kent men het debiet. De motoren zijn gelijkstroom met permanente magneet. Als om één of andere reden het debiet van een ventilator verandert, zal ook de opgenomen stroom veranderen, en deze wordt dan door de regeling bijgestuurd. Een verschilversterker heeft twee ingangen, een balansventilatie twee motoren. Een verschilversterker heeft de eigenschap om een spanningsverschil (de gemeten stroom wordt omgezet naar een spanning in de regeling) tussen de ingangen te versterker. Dus als er verschil komt tussen beide ventilatoren wordt dit gemeten en wordt één ventilator bijgestuurd tot het verschil verdwenen is. De opamp (is verschilversterker) is één van de eerste electronische schakelingen die een student electronica/electriciteit leert, en vormd de basis van heel veel toepassingen.

Lacroix,

Wel bedankt. Maar ik ben toch nog niet aan land. De toevoer- en de terugvoerleiding hebben principieel een andere weerstand. Voor gelijk debiet hebben ze dus ook een verschillende elektrische stroomafname.

Bij de inregeling moet er op de ene of de andere wijze bepaald worden dat een verschillende stroomafname toch tot een gelijk debiet kan leiden. Ik kan verstaan dat, als dat eenmaal is gebeurd, elke latere afwijking  tot een compensatie kan leiden. Maar ik zie niet goed in op welke basis deze inregeling kan gebeuren. Zo ook, als de filter verstopt, zal er een grotere stroomafname zijn. Door de compensatie zou dan het debiet moeten verminderen, hetgeen volgens de constructeur niet gebeurt: de ventilator zou dan iets sneller gaan draaien om deze hogere opvoerhoogte te compenseren. Dat vraagt toch een hogere elektriciteitsafname.

Waar zou ik bijkomende informatie kunnen vinden?

Pierre

Pierre, je hebt gelijk. Mijn uitleg is niet volledig. In iedere ventilator zit een Hall-generator. Deze meet het toerental. En dat effectieve toerental wordt ook gebruikt bij de regeling. Ik ga ook eens informeren of er iemand meer informatie heeft, en zelf ook nog op zoek.

Lacroix,

Na lang zoeken denk ik wel dat ik (waarschijnlijk) de juiste oplossing gevonden heb. De gebruikte taal brengt dikwijls verwarring mee. 

Volgens mj steekt het zo in elkaar:

-Het debiet van een ventilator in m/h is evenredig aan het toerental. Het Halleffect meet het aantal omwentelingen, specifiek om de positie van de 10 magnetische polen in de rotor te bepalen, waardoor de transistors in de vaste stator op het juiste ogenblik gekeerd worden. (of iets in die aard). Intussen is de draaisnelheid gekend.

- Men zegt gewoonlijk dat het opgenomen vermogen van een ventilator gelijk is aan opvoerhoogte (evenredig aan het kwadraat van het debiet) vermenigvuldigd met het debiet (debiet evenredig aan het toerental). Maar in feite moet de densiteit van de lucht nog op twee verschillende manieren tussenkomen:

- In de formule moet er nog vermenigvuldigd worden met de densiteit als de opvoerhoogte uitgedrukt is in m lucht.

- Als het buiten - 9°C vriest is het verschil in densiteit tussen binnenkomende en uitgaande lucht ongeveer 10%. Het debiet in kg lucht per tijdseenheid moet in beide ventilatoren gelijk zijn. De zwaarste lucht neemt het minste volume in. Het toerental van de twee ventilatoren kan dus niet gelijk zijn: om de zwaarste lucht te verzetten moet deze ventilator minder snel draaien. Van de ingaande en uitgaande lucht wordt continu de temperatuur gemeten. Ik veronderstel dat er een algorithme ingebouwd is om de draaisnelheid van een van de twee ventilatoren aan te passen aan de temperatuur, dus aan de densiteit.

- Wanneer de opvoerhoogte vermeerdert: Laten we als voorbeeld stellen dat de luchtweerstand, door vervuiling van de filter, met 10% stijgt. Het debiet (en dus het toerental) zou dan automatisch verminderen met de factor: vierkantswortel van 0,10, of 3,1%. Daarom zegt men dat de ventilator moet versnellen om deze verhoogde druk op te vangen. In werkelijkheid moet de ventilator niet versnellen maar wel zijn ingestelde draaisnelheid (en debiet) behouden en tegelijkertij de verhoogde weerstand overwinnen. Dit is mogelijk door de verticale werkingscurve van dit soort ventilatoren en omdat door het Halleffect de draaisnelheid gekend is. Ik weet niet of deze aanpassing mogelijk is door het vastleggen van het aantal ompolingen, ofwel dat de draaisnelheid aangepast wordt door meer stroom naar de ventilator te leiden. Normaal bepaalt de weerstand op de as de stroomintensiteit en bepaalt de voltage de draaisnelheid. Ik veronderstel hierbij dat de verhoging van de densiteit door de luchtsamendrukking op de schoepen geen te grote rechtstreekse invloed heeft vergeleken met de andere parameters, (hetgeen in een compressor wel het geval is).

Het is een feit dat deze synchrone EC-motoren de laatste 10 à 20 jaren een geweldige vooruitgang hebben gemaakt. Deze techniek is, mede door de afwezigheid van borstels, zeer bedrijfszeker. Bij EC-motoren waar in de opvoerhoogte steeds gelijk blijft aan een ingestelde waarde (platte curve) en het debiet zich aanpast naargelang de werkelijke weerstand van het circuit, zijn er wel drukmeters, altans volgens de documentatie. Dit is het geval bij het systeem C+EVO.