Op de site van Belang van Limburg (www.hbvl.be) staat momenteel een artikel over 'gevaarlijke' betonstenen.
Vermits we hier praten over duurzaam bouwen vond ik het wel gepast om het onderwerp ter sprake te brengen.

http://www.hbvl.be/nieuws/limburg/default.asp?art={206E61B3-F14C-4F84-A842-636ED6CAB1DA}

citaat:
"
Bouwbedrijven hebben in ons land wellicht duizenden huizen gebouwd met bakstenen die op termijn 'ontploffen' en daarbij telkens een lading zware metalen over de omgeving uitzaaien. Dat blijkt uit een analyse die een Waalse architect op de zogenaamde plofstenen liet uitvoeren.

De ontplofbare stenen blijken gemaakt door Limburgse betonproducenten. Zware metalen in blokken van gerecycleerd materiaal kunnen gezondheid ernstig schaden "

en

"In elk pak stenen zit wel een slecht exemplaar. Maar in het Waalse Hastière staat een huis waar stukken kalk en steen met de grootte van een handpalm van de muren springen. Architect-expert Loriaux liet door een erkend labo uitzoeken wat er aan de hand was. Hij kwam tot de onthutsende vaststelling dat de plofstenen behalve kalk, ook een grote hoeveelheid arseen, lood, zink, chroom en andere zware metalen bevatten. Een verdere speurtocht leerde hem dat in Wallonië alleen al een zestigtal gelijkaardige gevallen met ontploffende stenen was gemeld..."

"
Hoeveel huizen met het probleem zitten. Dat valt niet te becijferen, maar ik geloof niet dat het één procent van allen woningen is", meent Jef Marinus van de Federatie van de Beton-industrie. "Maar het is dus wel een probleem. Een beetje naïef hebben veel betonbedrijven in de jaren negentig minderwaardige granulaten gebruikt om hun producten aan te maken. De meeste van die bedrijven hebben hun fout ingezien en hebben die praktijk opgedoekt. Helaas zijn er ook nog altijd twee Limburgse bedrijven die toegeven dat ze die minderwaardige materialen blijven gebruiken. Het kan niet dat zij zich op deze manier blijven verrijken en tegelijkertijd het imago van een hele sector bezoedelen."

"De verwerking van metaalslakken, afkomstig uit de staalnijverheid, in cement en beton behoort al decennia tot de geplogenheden van de sector. De mix geeft aan het geheel een grotere sterkte. De eventueel giftige elementen zouden in de harde materialen gevangen moeten zitten. Maar ook verbrandingsresten uit afvalverbrandingsovens worden door de betonindustrie gebruikt. En zoals uit het 'plofhuis' van Hastière blijkt, blijven die niet levenslang in een steen gevangen.

De zware metalen die door de ontplofte stenen in de omgeving worden rondgeslingerd, zijn schadelijk voor de gezondheid van de mensen die in de huizen wonen. Maar schadelijker nog zijn de giftige stenen voor de bouwvakkers, die de stenen, beton en cement vaak tot stukken moeten kappen en zagen. Mogelijk verklaart dit waarom bouwvakkers nadat ze de werf vaarwel hebben gezegd, vaak op jonge leeftijd met allerhande kwalen beginnen te kampen. Vorig jaar nog zorgde een onderzoek voor flink wat opschudding in Nederland. De helft van het cement dat uit Nederland afkomstig is, zou vergiftigd zijn met zware metalen. Het zou op termijn gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken die variëren van huiduitslag, ernstige longproblemen tot kanker.
"

Ben ik blij dat onze muren hoofzakelijk met kalkzandsteen zijn gemaakt, alleen is dit een zeer egoïstische instelling. Daarom wil ik er even over verder praten met een aantal vragen:

Weet er iemand of er resten metaalslak worden gebruikt in betoncentrales die vloeibaar beton op de werf leveren voor vloeren en balkconstructies?

Hoe komt het dat bedrijven tientallen jaren zulk gevaarlijk goedje kunnen gebruiken als 'goedkope' grondstof?

Wat gebeurt er met deze stenen als de huizen worden afgebroken?

Het aantal vragen/bedenkingen bij dit artikel blijven groeien... :-)

Groeten,

Ludo