Behandelen van oude bakstenen buitenmuur

Het Ecobouwers forum is vernieuwd en verbeterd, daarom is deze discussie afgesloten. Je kunt hier niet meer reageren. Je kan deze vraag opnieuw stellen, of vragen aan de beheerder van Ecobouwers om deze discussie opnieuw te openen als een nieuwe vraag.

De achtergevel van ons huis is in slechte staat.Het gaat hier om een oude bakstenen gevel waarvan het voegwerk en bakstenen hun beste tijd gehad hebben.Welke methoden bestaan er op deze muur terug in orde te krijgen?Is het bezetten van zo'n muur aan te raden?Is het mogelijk om zo'n muur te bedekken met houten lattensysteem of dergelijke?En hoe moet dit gebeuren?Wie heeft hier ervaring mee of weet waar ik daarvoor terecht kan?
Dank u.
Steven.

Reacties

Dag Yves,

gelukkig zijn we hier met veel forumleden en met mensen die diverse ervaring en kennis hebben en die dat willen delen.

De aard van het probleem en de  vele oude en nieuwe systemen die een oplossing kunnen bieden zal echter altijd tot discutie van voor en tegenstanders leiden.

Wie al of niet gelijk krijgt maakt me niks uit, als het probleem opgelost kan worden, met een oud of nieuw systeem, dat is de hoofdzaak.

Dat er veel meningsverschillen zijn is logisch, het aantal grondstoffen en de eindproducten die men ermee maakt om te hydrofoberen loopt momenteel de spuigaten uit.

Het aanbod van alle mogelijke silicaatproducten en daarbovenop al wat men onder de noemer "siliconen"-grondstoffen voor dit doel maakt is momenteel héél groot (zoniet gigantisch). En de meeste producten voor dit doel zijn dan nog combinaties van meerdere componenten.

Het is dus niet meer dan logisch dan je een aantal voor en tegenstanders krijgt voor welk product toepassen op welke ondergrond.

 

Feit is zeker dat voor hydrofoberen enkel de systemen zullen (over)blijven die UV bestendig zijn, de porien niet afstoppen (waterdicht maken is dus uit den bozen) enz. enz. En daarvoor zijn heden de producten op waterbasis met kleine deeltjesgrootte (porien niet verstoppen...) het meest geschikt.

Vroeger waren de deeltjesgrootte in de orde van micrometers heden meer en meer in de order van nanometers.

 

Dat er ondanks de tegenstand tegen hydrofoberen ook goede producten en systemen zijn voor diverse oude stenen muren bewijst Monumentenzorg. Kijk maar eens naar talrijke kerken en gemeentehuizen in Belgie die met succes behandeld zijn.

Typisch goed voorbeeld: Gemeentehuis van Borgerhout en dat is als ik mij niet vergis circa 15 jaren geleden behandeld.

 

Tot slot:

Wie een stuk oude muur wil behandelen kan daar een product naar eigen keuze voor toepassen.

Voor een geklasseerde gevel mag men enkel de producten en werkwijze toepassen die Monumentenzorg voorschrijft.

 

groeten,

Rudy

en hoeveel centimeters dringt uw product in de baksteen ?

en als je een emulsie hebt, en het water wordt opgezogen door de baksteen, dan breekt die emulsie 

en hoe weet je dat uw product de capillaire werking niet afsluit ?

 

Eigen vaststelling:

Op oude "Scheldesteen" van beginjaren 1900, van de steenbakkerijen uit het Boomse heb ik eens een gat gekapt om de schouw langs buiten te kunnen kuisen. Daar kon ik aan de lichte verdonkering (en de kalk zavellaag was ook opmerkelijk steviger geworden) zien dat dit circa 1,7cm doorgedrongen was.

Ik had het product zoals voorgeschreven door de grondstofleverancier:

-overvloedig,

-in twee lagen,

-kruisgewijs over elkaar en "nat-in nat" (een eerste laag en direkt daarna een tweede laag),

aangebracht met een blokborstel (maar heden doe ik het met een plantenspuit omdat dat sneller gaat).

 

Uw vraag: Capillaire werking niet afsluiten...

Het sterk hydrofoob maken is juist de bedoeling de capillaire werking te verminderen zo mogelijk uit te sluiten.

Is dit niet het geval dan zou het toegepast product niet effectief zijn voor dit doel. Dus letterlijk het opzuigen en doorgeven van regenwater verminderen of uit te sluiten.

Maar... de capilaire buisjes mogen daarbij nooit afgesloten worden omdat in dat laatste geval - de waterdampdiffusie of het damp open zijn - van binnen naar buiten gestopt zou worden.

Dan riskeert men vochtophoping onder het oppervlak met nefaste gevolg grote kans op afschilferen van de buitenste lagen.

Om de porien nooit opgevuld of verzadigd te krijgen: werkt men daarom met concentraties tussen de 5 en 10%

Op de technische merkbladen van zowel siliconenmicro-emulsies als micro-emulsies van polymeren (of combinaties ervan) raden de meeste fabrikanten van grondstoffen aan om als actieve concentratie nooit boven de 10% te gaan voor oppervlaktebehandelingen. (Opmerking: Injecteren tegen opstijgend vocht is een andere toepassing).

 

Je zou dan kunnen opmerken: Ja maar is het product dan nog voldoende effectief? Ja, het product dat ik gebruikt heb is zo hydrofoob dat zelfs een barst van 0,5mm in de ondergrond geen nat regenwater meer opneemt.

Opmerking: Dit is niet zo voor alle merken van dit type product, kijk dit dus na in hun technische fiche of documentaties.

 

Voor sommige constructies kan/mag men met bepaalde merken en met die lage concentraties (<=10%) dan zelfs de ondergrond verzadigen. Ik deed het reeds bij meerdere schouwen. Eén daarvan nu  circa 25 jaren geleden, op oude Scheldesteen in mijn toenmalige woonst in Temse. Deze langs vier kanten vrij staande schouw staat er nog altijd als nieuw bij, en geen witte zoutuitslag meer op de zolder (door migratie van vocht van buiten naar binnen).

 

Uw vraag over het breken van de emulsie: (en dit is zowel geldig voor een siliconen emulsie als voor olie of kunsthars-emulsies):

Dan is dat ronduit een slecht product. Een emulsie in water wordt stabiel gemaakt door een "emulgator" om de kleine deeltjes zwevend te houden in het water (net zoals vet in de melk). Een emulgator voor steen en betonproducten moet alkali-bestendig zijn (mag dus niet kapot gaan door een mogelijke aanwezigheid van bv. kalk, krijt, enz. in de ondergrond).

Dit is 100% verantwoordelijkheid van fabrikant als hij voor dit doel een product op de markt brengt. Hij moet dit nazien, controleren en/of  testen.

Daarom (en ook nog andere redenen) is het ook uit den boze om op basis van een lagere prijs zo maar de eerste de beste emulsie (bij voorbeeld emulsies die voor witte houtlijmen, vinylverven, acryllatex of als kleefadditief voor cement gebruikt worden) zomaar voor dit doel te gebruiken.

 

Sorry dat ik genoodzaakt ben om op uw vragen een soms vergaand technisch antwoord moet geven (dat is niet mijn bedoeling!).

Als ik niet duidelijk ben dan lees ik je repliek wel (of zend een privé-mail).

Hopelijk heb je er wat aan.

groeten,

Rudy

 

 

 

 

 

 

Bij het zoeken naar meer informatie over het impregneren van bakstenen muren ben ik hier terecht gekomen.

De aanleiding om te impreneren is primair energiesparing en secundair dat de gevel bij sterke slagregens voor een vochtige binnenmuur zorgt. Dat is ook niet zo heel verwonderlijk aangezien de binnenmuren op de begane grond met de zeer poreuze grijze MBI-structuurstenen zijn gemetseld.

Om precies te zijn is de situatie: rode "waal" vormbaksteen, gefabriceerd van hollandse rivierklei in circa 1983/1984, gemetseld in halfsteens verband, holle voeg, gebouwd in landelijke omgeving, 8 centimeter spouwmuur, spouwmuur is gevuld met circa 6cm glaswol op metalen ankers. De buitenmuren lijken geen optrekkend/capilair vochtprobleem te hebben, er zijn wel wat witte vlekken met name boven metalen deuren/kozijnen en op de hoeken. Op de hoeken lopen de witte vlekjes van slechts een paar centimeter breed en afwisselend 2 stenen hoog wel/niet van boven naar beneden op de plaats waar een aluminium hoekprofiel is gemonteerd. De achtergevel is later gebouwd (1989), gericht op het oosten, en heeft beduidend meer witte uitslag in circa de laatste meter tot aan het dak.

 

Hoe kom ik nu tot een weloverwogen beslissing om wel of juist geen waterafwerend/waterafstotend/hydrofoberend impregneermiddel toe te passen op deze bakstenen gevel(s)? En zo ja, wat is de werkwijze om het meest geschikte waterwerende middel te kiezen voor een duurzaam (lees: langdurig) resultaat? Of anders gezegd welke middelen zijn bij de bakstenen (spouw)muur - waar deze discussie mee begon - meer/minder geschikt en waarom?

 

Om er paar hydrofoberende gevelimpregneermiddelen te noemen in de volgorde "handelsbenaming", "drager/oplosmiddel", "percentage en benaming werkzame stof":

  1. WS-6/WS-8/WS-10, water, 6%/7,5%/10% polyorganosiloxaan (= de chemische benaming van siliconen)
  2. Funcosil WS, water, 10% alkylalkoxysilaan (silaan-/siloxaanbasis)
  3. Funcosil SE, water, 7% alkylalkoxysilaan(silaanbasis)
  4. Funcosil FC Plus, crème, 40% alkylalkoxysilaan (silaan-/siloxaanbasis)
  5. Funcosil FC, crème, 40% alkylalkoxysilaan (silaanbasis)
  6. Funcosil FC Historic, crème, 20% alkylalkoxysilaan (silaanbasis)
  7. Funcosil SL, alcohol/isopropanal, 7% alkylalkoxysiloxaan
  8. Hydro Impregneer HD Plus, alcohol?, 4%? alcoxysilane/siloxane
  9. Technisil Hydro, water, 5% oligomere siloxanen (methyl-ethoxi-ethyl)
  10. BAS-810, water, 45% C6-fluorverbindigen/silanen/siloxanen
  11. Silres BS 290, oplosmiddel, ?% silaan/siloxaan mengsel
  12. Silres BS SMK 1311, water, ?% silaan/siloxaan
  13. Silres BS 1001, water, ?% silaan/siloxaan
  14. Renocoat GB, water, ?% silaan/siloxaan emulsie
  15. Dryseal, water, ?% silaan/siloxaan
  16. 703-W, water, ?% silaan/siloxaan

Ik geloof dat er qua siliconen chemicaliën constructie globaal 4 categorieën te onderscheiden zijn, of heb ik dit verkeerd begrepen?

  1. ethyl silicaten mengsel
  2. silaan/siloxaan mengsel
  3. silaan/siloxaan emulsie (of is dit een specifieke vorm van het silaan/siloxaan mengsel?)
  4. siliconen micro-emulsie

In het Europese patentblad #EP0908498A2 wordt een silaan/siloxaan samenstelling "EM 4" genoemd. Heeft er iemand enig idee in welk product dat verkrijgbaar is?

Er bestaan honderden dieeten om te verslanken en elke dieetist zal zijn eigen mening en ervaring geven.

Met mijn huidige ervaring en kennis raad ik u aan siliconen micro-emulsie op waterbasis te gebruiken.

Gebruik voor dit doel geen enkel product meer op basis van oplosmiddelen of solventen (die nestelen zich in de ondergrond op de verkeerde plaats.)

mvg,

Rudy Martens