Bio-coal

Het Ecobouwers forum is vernieuwd en verbeterd, daarom is deze discussie afgesloten. Je kunt hier niet meer reageren. Je kan deze vraag opnieuw stellen, of vragen aan de beheerder van Ecobouwers om deze discussie opnieuw te openen als een nieuwe vraag.

 Iemand al iets gelezen over Bio-coal?

Graag jullie commentaar op volgend artikel:

Koffiebranders doen het al honderden jaren: roosteren. Groene koffiebonen worden in een trommel met lucht van 270 graden Celsius bruin en smaakvoller.

 De firma Stramproy BV uit het gelijknamige dorp, heeft een procédé uitgevonden om snoei- en afvalhout te torrefacteren (naar het Franse woord voor roosteren, torrifier). Wat als houtsnipper de oven in gaat, komt er als bio-coal weer uit. Kleine, koolzwarte korrels, zogenaamde pellets, met een opmerkelijke eigenschap: per ton bezitten ze een energiewaarde van 24 Gigajoule (GJ), zowat evenveel als een ton steenkool. Dat is 50 procent meer energie dan houtpellets die niet geroosterd zijn en bijna 2,5 keer zoveel als nat hout.

 “Door houtafval te roosteren, haal je er alle gassen en onzuiverheden uit en krijg je koolstof die puurder is en twee keer zoveel energie geeft. Maar dat is nog niet alles”, zegt directeur IJsbrand Galema van Stramproy BV trots. “Als je in een elektriciteitscentrale één ton bio-coal verbrandt, komt er 2,5 ton CO2 vrij, evenveel als bij de verbranding van steenkool. Wat is dan de winst zul je je afvragen? Nou, als je het hout dat we voor torrefacteren gebruiken gewoon in de natuur laten wegrotten, komt er ook 2,5 ton CO2 vrij. Voordeel is dus dat je voor elke ton bio-coal die je gebruikt, een ton steenkool in de grond kunt laten zitten, en dus telkens 2,5 ton CO2-uitstoot bespaart. Als je dan nagaat dat we wereldwijd zo’n vijf miljard ton steenkool per jaar verbruiken”.

 De firma Stramproy BV, voortgekomen uit de voormalige machinefabriek, heeft het roosterprocedure samen met de TU Eindhoven uitgewerkt en waar mogelijk gepatenteerd. In Stramproy worden de machines en de techniek gebouwd, in het Overijsselse Steenwijk is sinds kort de eerste bio-coalfabriek operationeel. Daar wordt in de opstartfase één miljoen kubieke meter snoeihout uit Noord-Nederland verwerkt tot 90.000 ton bio-coal. Die zwarte pellets worden de komende vijf jaar verkocht aan de Essent elektriciteitscentrale in Geertruidenberg, waar op jaarbasis 2,5 miljoen ton steenkool  wordt verstookt. De 90.000 ton bio-coal zijn daarvan nog geen 4 procent, maar aan het einde van de rit scheelt het toch 225.000 ton C02 uitstoot.

 Extra voordeel van bio-coal is dat het buiten - zonder afdak - opgeslagen kan worden omdat het - anders dan houtpellets - geen vocht meer opneemt. Zo kan bio-coal gelijktijdig met steenkool worden vermalen tot brandstof voor de elektro-turbines.

 “Kun je nagaan wat je aan C02 bespaart als je wereldwijd overgaat tot torrefacteren”, aldus Galema. “Voor elk procent minder steenkool dat je uit de grond haalt win je 150 miljoen ton C02 uitstoot. Dat is zowat drie keer de jaarproductie van heel Nederland”. Wereldwijd zo snel mogelijk over op bio-coal, zou je dus denken. “Zo werkt het helaas niet”, zegt Galema. “De Essents, Nuons en EON’s van deze wereld hebben langlopende contracten met de steenkoolindustrie en ze kijken wat bio-coal betreft nog even de kat uit de boom. Wij zijn inmiddels zes jaar bezig en hebben veertig miljoen euro geïnvesteerd in de pilotfabriek in Steenwijk. Dus voor ons wordt het tijd dat we elders in de wereld vergelijkbare installaties kunnen gaan bouwen”.

Galema hoopt op korte termijn ook (semi-)overheden te betrekken bij het in Limburg uitgewerkte procédé van torrefacteren van hout en biomassa. “Als we àl het snoei- en afvalhout in Nederland zouden verwerken, dan kunnen we daarmee 18 procent van de kolenbehoefte van elektriciteitscentrales compenseren. Dan zou 9 procent van alle stroom C02 neutraal opgewerkt kunnen worden. Dat is drie keer meer dan met windmolens. Dit procédé heeft een gouden toekomst, alleen moeten we nog veel betrokkenen overtuigen”.

Reacties

William,

 

Op het eerste zicht lijkt dit een co2 neutrale opperatie, maar dat is het waarschijnlijk helemaal niet.

 

Als je dit systeem grootschalig wil toepassen, dan het je biomassa nodig uit plantages of uit landbouw.

Probleem met deze plantages en met onze "moderne" landbouwmethoden is dat het koolstofgehalte in de bodem dramatisch daalt (lees vrijkomt in de atmosfeer) omdat een "moderne" boer nooit organisch materiaal toevoegt aan de grond. (hij rooft de bodem meestal alleen maar leeg)

 

Als we het klimaatprobleem willen aanpakken moeten we co2 uit de atmosfeer halen en opslaan.

Dit kan door aanplanten van bossen/bomen, maar dus ook in de bodem!

 

Dit gebeurt in de biologische landbouw, waar grote hoeveelheden compost en organisch materiaal aan de bodem toegevoegd worden, waardoor biologisch bewerkte akkers een veel hoger koolstofgehalte hebben.

 

Men heeft ontdekt dat bio-coal (biochar) een ideale grondverbeteraar is om bvb in tropische gebieden (maar natuurlijk ook bij ons) de grond weer vruchtbaar te maken.

Ik denk dat deze toepassing voorrang moet krijgen op het verbranden in elektriciteitscentrales.

 

En eu ... de hollanders hebben echt het warme water niet uitgevonden hoor ...

http://www.biochar.org/joomla/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=6&Itemid=7

 

http://www.vilt.be/Koolstof/Gaat_de_bodem_bergaf

 

Dirk

 

Hier een filmpje hoe je het kleinschalig kan maken voor de moestuin.

 

Produktie zou kunnen van snoeiafval.

Als je de warmte optimaal wil benutten, zou de produktie in het voorjaar in de groenteserre kunnen gebeuren.

 

http://www.youtube.com/watch?v=RXMUmby8PpU&feature=player_detailpage

 

M(G)