Belangrijkste criterium is het klei (of correcter "lutum") gehalte in je grond. Zie bijgevoegd bestand met wat ideeën daaromtrent. Een klei-gehalte van 30% zou ideaal zijn (dan spreken we nog niet welk type klei aanwezig is: liefst géén zwellende klei genre bentoniet). Enkel de grond onder de humuslaag komt in principe in aanmerking - dus die (on)kruidlaag beter voor iets anders gebruiken ipv te lemen.

Zelf heb ik twee soorten grond: gele leem (geleverd door een grondwerker uit de buurt van Holsbeek) en grijze Boomse klei van een diepe uitgraving. De klei is vrij "onhandelbaar" (stugge brokken, blijft overal aan kleven wat uiteraard de bedoeling is aan de muur) - die laat ik daarom eerst weken in water, gevolgd door gladmixen (dikke chocomelk consistentie) met roerstaaf op boormachine of zo'n speciale pleistermixer. (De gele leem werd al eens direct een betonmolen geschept, maar dat gaf toch geen homogeen mengsel.) Bij de kleipap voeg ik nog twee volumes zavel. Bij dat mengsel voeg ik dan nog een gelijk volume (gekapt) stro - een eerste test twee weken geleden resulteert vandaag in een stevige pleister. Toevoeging van stro vermindert de kans op scheurvorming sterk - en het maakt je dus minder gevoelig voor de exacte samenstelling van de leemstuc. Mijn afwerklaag maak ik met de leem (omwille van de kleur) vermengd met vlaskaf (in de paardenwinkel te verkrijgen).

Zelf dus wat testjes doen is aangewezen; en ook: hét enige echte leempleister recept bestaat niet (de grond is niet overal hetzelfde).

(ps: bestand bijvoegen lukt blijkbaar niet ? iets met "spam filter" die dat tegenhoudt?)