Kalk in water

Het Ecobouwers forum is vernieuwd en verbeterd, daarom is deze discussie afgesloten. Je kunt hier niet meer reageren. Je kan deze vraag opnieuw stellen, of vragen aan de beheerder van Ecobouwers om deze discussie opnieuw te openen als een nieuwe vraag.

Vandaag iets strafs gehoord:

Grondwater is zachter dan leidingwater, minder kalk, dus ook minder zeep in de wasmachine (als je met grondwater wast).
Maar ik dacht altijd dat die kalk een natuurlijk product was.
Blijkbaar voegen ze in leidingwater zuren toe om het water te reinigen, en vervolgens kalk om het water weer te neutraliseren.

Klopt dit??

Reacties

johan

vreemde uitleg.

heel veel van ons drinkwater wordt opgepompt uit de ondergrond en wordt soms ook onthard als dat nodig blijkt. maar ontharden de je met zouten voor zover ik me nog iets van de scheikundeles herinner. sommige drinkwatermaatschappijen moeten veel moeite doen om water te ontharden, ik kan me niet voorstellen dat ze er dan weer kalk indoen. en water reinigen met zuren??? dan weet ik ook niet veel meer van biologie.

ik denk dat iemand aan het probere is jou wat wijs te maken.

hans d

Als je het water uit grote diepte beschouwd, nl het wateropgepompt uit de sokkel (bvb 150 m diep), dan heb je kalkrijk water. Dit water wordt dan bij mijn weten ook ontkalkt. Wat betreft ondiep grondwater, zeg maar uit een steenput, neem ik aan dat het afhangt van de bodem. Ik denk dat uit een zure zandbodem niet veel kalkhoudend water zal komen.

Het lijkt me niet dat water gereinigd zou worden met zuren, maar waterkelders worden dat wel.

In de regel hebben waterkelders, watertorens en andere opslag- en bezinkingbassins te maken met ijzerafzetting op de wanden, waar op den duur bacteriën in gaan groeien. Deze ijzeraanslag lost het beste op in zuur. Voor de reiniging worden de wanden van de leegstaande waterkelder ingespoten met een mengsel van zuren. Ik weet niet alle ingrediënten, maar het gaat om stoffen zoals mierenzuur. Op het laatste moment wordt hier vitamine C door geroerd (ascorbinezuur.)

 

Na deze behandeling worden de kelderwanden gespoeld, en daarna nogmaals geheel ingespoten met chloor. Daarna wordt de kelder nog een keer in zijn geheel gevuld en geleegd, nogmaals gevuld en wordt er een monster getrokken en op kweek gezet om het bacteriegehalte te bepalen. Als het binnen de norm valt, wordt de kelder weer vrijgegeven. Misschien komt hier het zuur-verhaal vandaan.